Ετήσιο πλάνο

 

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή όλοι οι δρομείς σχεδιάζουν το πλάνο τους για τη νέα χρονιά. Αναλύοντας την χρονιά που πέρασε είναι πολύ εύκολο να θέσεις τους νέους στόχους οι οποίοι θα πρέπει να είναι ρεαλιστικοί και μέσα στις πραγματικές δυνατότητες του κάθε αθλητή. Οι υπερβάσεις και οι υπερβολικοί στόχοι είναι καλό να αποφεύγονται όχι μόνο γιατί μια ενδεχόμενη αποτυχία θα έχει σίγουρα άσχημα ψυχολογικά αποτελέσματα αλλά και γιατί θα είναι αιτία πιθανών τραυματισμών, κοπώσεων και σωματικών (και ψυχολογικών κατά συνέπεια ) διαταραχών.

Έτσι σχεδιάζοντας τη νέα χρονιά θα πρέπει να οριοθετήσετε τους στόχους παράλληλα με τις δυνατότητες της προπόνησης. Δεν είναι δυνατόν για παράδειγμα με  περιορισμένο χρόνο και δυνατότητες προπόνησης χαμηλότερες από την προηγούμενη σαιζόν να σκέφτεται κανείς να κάνει προσωπικά ρεκόρ, θα πρέπει να είμαστε ρεαλιστές και να βλέπουμε τις πραγματικές καταστάσεις. Όπως και στην αντίθετη περίπτωση, αν πλέων ο χρόνος προπόνησης μεγαλύτερος και με καλύτερες προοπτικές τότε είναι φυσικό να βάζεις μεγαλύτερους στόχους απ’ ότι είναι η φυσιολογική ροή της απόδοσης της προηγούμενης χρονιάς.

Θα πρέπει το αγωνιστικό πλάνο να έχει άμεση σχέση με το προπονητικό μιας και η προπόνηση είναι αυτή που θα καθορίσει και τους αγώνες. Η σχέση αυτών των δυο παραγόντων είναι αμφίδρομη.

Έτσι πως θα πρέπει να οργανώσει ένας αθλητής την επόμενη σαιζόν, ιδιαίτερα αν η βασική του απόσταση είναι ο μαραθώνιος;

- Ξεκινώντας την προπόνηση συνήθως τον Δεκέμβρη θέτει τους αγωνιστικούς στόχους.

- Αυτοί χωρίζονται σε αγώνες πρώτης προτεραιότητας, δεύτερης και αγώνες προετοιμασίας.

-  Σύμφωνα με το αγωνιστικό πλάνο σχεδιάζεται και το προπονητικό.

  

Αναλύοντας τα παραπάνω συνήθως για κάποιον που τρέχει σε μαραθώνιους έχει δυο βασικούς αγώνες μέσα στη σαιζόν, άρα θα πρέπει και προπoνητικά να εστιάσει σε αυτούς τους δυο αγώνες και οτιδήποτε (αγώνες) ενδιάμεσα από αυτούς να χρησιμοποιηθεί (κατά τον Lydiard) ως επέκταση της προπόνησης, εστιασμένος πάντα πάνω στον στόχο. Αυτός είναι και ο λόγος που επικράτησε η λογική να χωρίζονται οι αγώνες σε κατηγορίες. Μετά τους αγώνες α΄ προτεραιότητας (κύριος στόχος) χρησιμοποιούμε τους αγώνες β΄ προτεραιότητας ως προετοιμασία και τεστ ώστε να πετύχουμε τον στόχο που έχουμε θέσει. Οι  αγώνες γ΄ προτεραιότητας (προετοιμασίας) έχουν μια διαφορετική λογική και χρήση και μάλιστα είναι τις περισσότερες φορές ο λόγος που αρκετοί αθλητές αποτυγχάνουν να πετύχουν τον στόχο τους κι αυτό γιατί λησμονούν τον βασικό στόχο, παρασύρονται και ¨κυνηγάνε¨ ρεκόρ σε κάθε αγώνα. Ανάλογα με την φιλοσοφία του κάθε αθλητή ή προπονητή, αυτοί οι αγώνες μπορεί να είναι με περιοδικότητα μέχρι και εβδομάδας. Η λογική γι’ αυτούς τους αγώνες είναι να τους δεις ως μια επίσημη- γρήγορη προπόνηση και όχι σαν αγώνα. Ίσως έχει πέσει στην αντίληψη σας ότι πολλοί αθλητές πηγαίνουν σε κάποιον αγώνα και πριν από αυτόν κάνουν ένα μεγάλο ζέσταμα και μετά ακολουθεί μια μεγάλη αποθεραπεία ή επίσης αντίστοιχη περίπτωση είναι ότι ενώ το Σαββατοκύριακο είναι προγραμματισμένο  να τρέξουν σε κάποιον αγώνα παρόλα’ αυτά δεν ξεκουράζονται από την προπόνηση. Όλοι αυτοί οι αθλητές λοιπόν χρησιμοποιούν τους αγώνες ως ένα μέσο στην προπόνηση τους. Αυτή είναι μια αιτία που πολλοί από εμάς τους προπονητές ισχυριζόμαστε ότι ο κάθε αθλητής είναι μοναδικός και το πρόγραμμα της προπόνησης είναι αυστηρά προσωπικό σύμφωνα με τον προγραμματισμό που ακολουθεί ο κάθε αθλητής. Γι’ αυτό κι εγώ λέω ότι είναι άδικο να κριτικάρεις κάποιον αθλητή ή το πρόγραμμα του δίχως να γνωρίζεις τι υπάρχει πίσω από αυτό που βλέπεις.        

Στους αγώνες β΄ προτεραιότητας προσπαθεί ο αθλητής να εφαρμόσει τακτικές και περάσματα που θα τον οδηγήσουν στον στόχο, γι’ αυτούς έχει μεγάλη σημασία να είναι σωστά τοποθετημένοι μέσα στη σαιζόν ώστε την κάθε στιγμή να ξέρεις τι επιδιώκεις από αυτόν (τον αγώνα).

Συνήθως τέτοιους αγώνες έχουμε δυο το πολύ τρεις πριν από τον βασικό στόχο με τους οποίους ελέγχουμε την κατάσταση ώστε να προχωρήσουμε στον στόχο μας. Δεν είναι τυχαίο ότι πολλοί καλοί αθλητές βλέπετε συνήθως δυο το πολύ τρεις εβδομάδες πριν από τον μαραθώνιο να τρέχουν κάποιον ημιμαραθώνιο ή πριν ξεκινήσει η ειδική προετοιμασία (περίπου 8 εβδομάδες πριν) να τρέχουν αγώνες 10 -15 χιλιομέτρων.

Σύμφωνα με τα παραπάνω πως θα πρέπει να οργανωθεί η προπόνηση;

α. Πρώτα κάνουμε το ετήσιο πλάνο που το χωρίζουμε σε δυο βασικούς κύκλους  

    που οριοθετούνται από τους αγώνες στόχους.

β. Χωρίζουμε τον κάθε κύκλο σε μικρότερους οι οποίοι χωρίσουν την κάθε φάση

    προπόνησης, αυτή της βασικής προετοιμασίας που διαρκεί τουλάχιστον 10-12

   εβδομάδες, στην φάση της ειδικής προετοιμασίας που διαρκεί 6-8 εβδομάδες,

   στην φάση του φορμαρίσματος (tapering) 2-3 εβδομάδες, και τέλος στην φάση

    της αποκατάστασης (2-4 εβδομάδες).

γ.  Σύμφωνα με αυτό το πλάνο τοποθετούνται και οι αγώνες με σκοπό να μας

     ¨εξυπηρετήσουν¨ ώστε να πετύχουμε τον βασικό στόχο.      

 Βασίλης Κρομμύδας - www.coachingservices.gr