Παραμονή του 31ου Κλασικού Μαραθωνίου Αθηνών, κάθομαι αποσβολωμένος και κοιτάζω τη στολή της ομάδας.
Ο
νους μου με πάει 17 μήνες πίσω, τότε που είχα σχετικά πρόσφατα κόψει το
τσιγάρο και προσπαθούσα να αλλάξω τον τρόπο ζωής μου, προσθέτοντας
ποιότητα με την άθληση και τη διατροφή .
Βλέπω την ανώμαλη ανηφόρα του άλσους κι εμένα, να προσπαθώ να κάνω το περπάτημα τρέξιμο, με την ψυχή στο στόμα.
Φορούσα
τη μαύρη φόρμα να κρύβω τα περιττά κιλά και άρχιζα να τρέχω, έχοντας
βάλει το GPS για να κρατάω αρχείο των προπονήσεων. Προτιμούσα να πηγαίνω
πολύ πρωί, γιατί ντρεπόμουν τους δρομείς του ΣΑΦΑΝΣ που έκαναν
προπόνηση αργότερα.